قالب‌های شعر
بيت: (فرد) در سبك هندي كاربرد زيادي دارد مثال صائب تبريزي و كليم كاشاني
دوبيتي: مانند رباعی است اما از آن قدیمی‌تر و کهن‌تر است مثال باباطاهر، صفی‌الدین اردبیلی و فایز دشتی
رباعي: از دو بیت تشکیل شده و مصراع های یک و دو و چهارم با یکدیگر هم‌قافیه‌اند. رودکی را مخترع این قالب می‌دانند. بجز او خیام و مولوی
قطعه: حاوی داستان یا پند اخلاقی و نیز مدح و هجو که در آن ابیات هم‌وزن و هم قافیه‌اند مثال رودکی، انوری، ابن یمین و پروین اعتصامی
مثنوي: مصرع هايش دو به دو به هم ،هم قافيه هستند مثنوی بیشتر درون‌مایهٔ حماسه یا داستان دارد. مثال منطق الطير( عطار نيشابوري) – شاهنامه( فردوسي) – الهي نامه( عطار) – كليله ودمنه ( رودكي )– آفرين نامه (ابو شكور بلخي)
غزل: غزل به معناي عاشقانه است. ساختار مانند قصیده است با این تفاوت که ابیات آن بین پنج تا چهارده بیت است. حافظ ،سعدي ،مولوي ،عطار
تا قرن ششم غزلي وجود نداشته است و اولين نفر سنايي غزنوي غزل را سرود و از دوره قاجاريه اضافه شد.
قصيده : معمولاً بیش از پانزده بیت دارد مثال فرخی سیستانی، منوچهری، انوری ابیوردی، خاقانی شروانی، ناصرخسرو و سیف فرغانی
مسمط: وزن یکسان مثال منوچهری دامغانی
شعر نو (آزاد – نيمايي ): داراي وزن و قافيه مي باشد ولي مصراع هاي شعر از لحاظ طول مساوي نيستند . پدر شعر نو (نيما يوشيج) مي باشد
رهي معيري – سهراب سپهري – فروغ فرخزاد – اخوان ثالث – قيصر امين پور – سهيل محمودي – اسماعيل شاهرودي
ترجيح: بند غزل‌های چند بیتی که هم‌وزن هستند مثال سعدی و هاتف اصفهانی
تركيب بند: غزل‌های چند بیتی مثال محتشم کاشانی و وحشی بافقی
ترانه (تصنيف) , بحر طويل, چهار پاره (دوبيتي پيوسته) شعر نو (نيمايي ،سپيد و موج نو) مدح , هجو, رثا( مرثيه) , عشق ,عرفان ,سياست